Vervolgens een aantal uitspraken over de vraag waar de fiscale woonplaats is gelegen. De fiscaliteit kent een eigen woonplaatsbegrip. Enerzijds hebben we daarmee te met de nationale wet van een land en anderzijds het belastingverdrag tussen beide landen (in dit geval Nederland en Portugal). Allereerst wordt daarbij gekeken in welk land iemand over een woning beschikt. Indien dit in meerdere landen is, wordt gekeken naar de plaats waar het centrum van levensbelangen zich bevindt. Dit wordt gewaardeerd op basis van een veelheid van feiten, zoals (bijvoorbeeld) waar het gezin woont, waar iemand een huisarts en tandarts heeft, waar het gas-, water- en lichtverbruik het hoogste is, waar abonnementen lopen en hobby’s uitgeoefend worden, waar zakelijke belangen zijn, hoe vaak iemand waar verblijft en ingeschreven staat.
In dit geval levert de inspecteur volgens de Rechtbank een begin van bewijs voor zijn standpunt dat de woonplaats in Nederland is gelegen. Hij doet dit door een overzicht te overleggen van vliegtickets, waaruit blijkt dat de man in 2001 65 dagen in Portugal verbleef, 3 dagen in Spanje, 4 dagen in Oostenrijk en 293 dagen in Nederland. De belastingplichtige heeft hier niets tegenover gesteld, behalve de bewering dat hij in Portugal woonde. De Rechtbank was daarom snel klaar: gelijk aan de inspecteur en woonplaats in Portugal.
hits=1= / id=1810=