Indien een vennootschap een vergoeding of een voordeel van alle aard toekent, hoeft er in principe een fiscale fiche te worden opgemaakt waarin deze vergoeding of dit voordeel wordt vermeld. Mocht een vennootschap dit nalaten te doen, dan kon de fiscus in principe een aanslag vestigen van 309% op de vergoedingen of voordelen van alle aard waarvoor geen fiscale fiche werd opgemaakt. De reden waarom het fiscale fiche ontbrak was hierbij van geen belang, hetgeen van de aanslag geheime commissielonen een draconische maatregel maakte. De goede trouw van de belastingplichtige bracht immers geen soelaas. Dat de oorzaak van het ontbreken van dergelijke fiche buiten de vennootschap lag evenmin.
Naast een eerdere circulaire, brengt het arrest van het Grondwettelijk hof van 6 juni 2014 hier voortaan verandering in. Aangezien het bedrag soms erg hoog kon oplopen, kwalificeert het Hof deze fiscale boete als een straf. Deze kwalificatie brengt echter met zich mee dat er een aantal, op Europese wetgeving gestoelde, strafrechtelijke principes moeten worden nageleefd bij het toepassen van de boete. Eén van die principes houdt in dat een straf steeds moet worden aangepast aan de individuele situatie van de beklaagde. Concreet komt dit erop neer dat de rechter de 309% moet kunnen verminderen – desnoods helemaal tot nul – als dat aangewezen lijkt naargelang de specifieke omstandigheden van het geval. Een “straf” moet immers evenredig zijn met de feiten.
hits=38= / id=3653=