De 30%-regeling is een tegemoetkoming in de Nederlandse wetgeving voor uit het buitenland geworven hooggekwalificeerde werknemers en houdt feitelijk in dat tot 30% van het inkomen belastingvrij is. De regeling heeft als uitgangspunt dat werknemers die uit het buitenland naar Nederland komen hoge kosten moeten maken om in Nederland te komen werken.
Van deze regeling werd ook door inkomende werknemers uit België gebruik gemaakt. Sinds 2012 was dit niet meer mogelijk omdat nu de eis wordt gesteld dat de inkomende werknemer tenminste 150 kilometer van de Nederlandse grens af moet wonen om recht te kunnen hebben op de regeling.
Aan de Rechtbank Breda is de vraag voorgelegd of deze eis wel door de Europese beugel kon. De Rechtbank komt tot het oordeel dat gezien de achtergrond van de regelging (tegemoetkoming van extra kosten) deze regel te rechtvaardigen is. De Rechtbank redeneert dat een inkomende werknemer van net over de grens vaak nauwelijks kosten zal hoeven te maken om in Nederland te komen werken.
De Rechtbank Haarlem is daarentegen vrijwel op hetzelfde moment tot de conclusie gekomen dat de regeling wel in strijd is met Europees recht. Deze Rechtbank ziet in de verschillende behandeling van niet-inwoners een verboden discriminatie. De Rechtbank vindt het onvoldoende onderbouwd dat de kosten voor werknemers binnen de 150 kilometergrens inderdaad lager zijn.
Op dit moment is er dus nog geen duidelijkheid of deze grens van 150 kilometer gehandhaafd kan gaan worden. De Hoge Raad zal uiteindelijk hierover moeten oordelen en naar verwachting zal deze vraag al snel aan de Hoge Raad voorgelegd gaan worden.
Rechtbank Breda, 8 november 2012 en Rechtbank Haarlem, 18 december 2012
hits=0= / id=1468=