Het betrof een kapitaalverzekering met lijfrenteclausule die was afgesloten onder de Wet IB 1964. Bij de belastingheffing waren er twee mogelijkheden: (1) de hele uitkering wordt belast of (2) alleen het deel van de uitkering wordt belast voor zover die hoger is dan de ingelegde premies (de saldomethode). Bij de saldomethode is een groot deel van de uitkering dus vrijgesteld.
Welke van deze methodes van toepassing is, hangt af van de vraag of de koopsom voor de lijfrente in het verleden is afgetrokken. Is de koopsom afgetrokken, dan is de hele uitkering belast. Zo niet, dan mag de saldomethode worden toegepast.
De belastingplichtige neemt in zijn aangifte het standpunt in dat de saldomethode van toepassing is. De inspecteur accepteert dit niet en vraagt om maar te bewijzen dat de premie niet is afgetrokken. Dit is zo lang geleden, dat de belastingplichtige de bewijsstukken niet meer heeft. Omdat hij het niet kan bewijzen, verliest de belastingplichtige de zaak. De hele uitkering wordt daardoor belast.
Het is dus van belang om bewijsstukken te bewaren. Deze kunnen (veel) later van belang zijn om bewijs aan de fiscus te kunnen leveren.
Hoge Raad, 29 juni 2012
hits=2= / id=1531=