Een Nederlander die in 1993 naar België emigreerde, kocht een woning dat gefinancierd werd met een hypothecaire lening van een Nederlandse bank. Hij was in dienst van een Nederlandse gemeente. Hij heeft er altijd voor geijverd om zijn betaalde hypotheekrente en de huurwaarde van de eigen woning, in mindering te brengen op zijn Nederlandse arbeidsinkomsten. Pas met de invoering van de Wet IB 2001 was dit mogelijk, indien een belastingplichtige opteert voor een gelijke behandeling met binnenlands belastingplichtigen. Daarvoor bestond dit keuzerecht niet, maar had een binnenlands belastingplichtige wel aanspraak op deze rente-aftrek.
Na een lange procedureperiode ligt de zaak bij het Hof van Justitie (C- 527/06). De Nederlandse Hoge Raad vraagt zich af of er niet sprake is van een belemmering van het vrije verkeer van werknemers en kapitaal. Gezien het Schumacker-arrest (C-279/93) oordeelde het EU-Hof eerder dat in een situatie waarin een niet-inwoner zijn (nagenoeg) gehele gezinsinkomen in de werkstaat verwerft, deze werkstaat ook rekening moet houden met de fiscale tegemoetkomingen die betrekking hebben op de gezinssituatie van de belastingplichtige.
Ondanks het aanwezig zijn van een keuzerecht voor binnenlandse belastingplichtige in de Wet IB 2001 is de uitkomst van het arrest van bijzonder belang voor deze wet. Er is daarin een bepaling opgenomen dat wanneer de buitenlands belastingplichtige ophoudt voor binnenlandse belastingplichtige te kiezen, de in aftrek gebrachte hypotheekrente van de laatste acht jaar in één keer wordt teruggenomen. Indien de protesterende Nederlander in het gelijk wordt gesteld, is dit terugnemen in strijd met EG-bepalingen. Indien dit het resultaat is, zullen inwoners van België en Duitsland, wiens inkomen nagenoeg geheel belast wordt in Nederland, hun hypotheekrente zonder meer kunnen aftrekken. En dit zonder te moeten kiezen voor behandeling als inwoner van Nederland.
hits=2= / id=1563=