Hierover laten wij een van de initiatiefnemers aan het woord, de heer Huub Frantzen:
Het Tweede Front bestaat uit een losse groep mensen die op eigen kracht iets willen bijdragen aan het gezamenlijke doel: WEG MET DE EMIGRATIEBELASTING VAN ART.69. Maar ook: herstel van de vorig jaar nog bestaande buitenlandpolissen.
Wat doen we? Heel in het kort: we geven een zo goed mogelijk doordachte en geformuleerde mening over die onderwerpen die ons raken. Zo hebben we nogal wat bijdragen en reacties geschreven op met name het Buitenforum van monitor. We hebben bezwaarschriften geschreven en op dit forum geplaatst. Sommigen hebben hun (voormalige) verzekeraars in gebreke gesteld en hebben hun oude verzekering weer terug, zonder prijsverhogingen. We hebben mensen op hun verzoek geadviseerd.
Op het moment zijn we vooral bezig met het beroep inzake de keuzevrijheid. Wij verstaan daaronder de vrijheid om zelf te kiezen of wij ons willen aanmelden bij de lokale sociale verzekering of niet.
In het laatste geval veroorzaken we nooit of te nimmer kosten die NL aan ons woonland zou moeten vergoeden. Wij stellen (en onderbouwen die stelling met kracht van argumenten) dat Nederland geen eigen, nationale, soevereine bevoegdheid heeft om inhoudingen te plegen op de pensioenen van intern-EU migranten, en dat Nederland volledig beperkt is tot en gebonden is door de bevoegdheid die artikel 33, lid 1 van VO 1408/71 geeft.
Wij gaan als zelfstandige partij in beroep om niet afhankelijk te zijn van de stellingen en argumenten die een ander voor ons bedenkt en naar voren brengt. Wij doen dat niet om de Stichting en haar advocaat dwars te zitten, maar voor het gemeenschappelijke doel, en we betalen onze eigen kosten.
Namens het Tweede Front,
‘Na vergeefse bezwaarschriften belandden twee groepen appellanten via een door landelijke verenigingen gevormde Stichting en vanuit het los van die Stichting opererende Tweede Front bij de Afdeling Bestuursrechtspraak. Stichting en TF hadden een totaal andere aanpak, de eerste vooral gebaseerd op schending van fundamentele beginselen van communautair recht (non-discriminatie en vrij verkeer), de tweede vooral op de aan de bijdragen ten grondslag liggende teksten. Dat die fundamentele beginselen geschonden werd kon, volgens het Tweede Front, een blinde zien en een dove horen. Op 25 april 2007 bleek, dat de Afdeling Bestuursrechtspraak er met de staart tussen de benen vandoor was gegaan.Alle bezwaren werden begrepen als zijnde gericht tegen een brief van december 2005 waarin het Cvz aan betrokkenen meedeelde, dat zij woonlandrecht hadden volgens Europese regels en dat de kosten voor Nederland waren, e.e.a. aangevuld met een informatiebrochure. De betreffende bepalingen van de VO 1408/71 zijn, aldus de Afdeling Bestuursrechtspraak op 25 april 2007, niet eerst door deze mededeling van toepassing. Het verdragsrecht vloeit rechtstreeks voort uit die Vo, daar is geen besluit van het Cvz voor nodig. De decemberbrief had dus geen rechtsgevolg en was geen voor bezwaar en beroep vatbaar besluit. Het dictum verklaarde in alle zeven keuzerechtzaken elk bezwaar tegen deze brief alsnog niet ontvankelijk en bepaalde dat deze uitspraak ‘inzoverre’ in de plaats trad van het vernietigde besluit (de beslissing van het CVZ om de bezwaren ongegrond te verklaren). Daar moesten appellanten het mee doen, ook bijvoorbeeld ondergetekende (Tweede Front-lid) in wiens bezwaarschrift die decemberbrief niet eens voorkwam. Hetzelfde overkwam een tijd later de appellant in de zaak 200700387 en waarschijnlijk nog anderen ook.
8. Het Tweede Front.
Een vrije groep gepensioneerde emigranten. Zij voert eveneens rechtszaken over hetzelfde onderwerp maar met een wat andere benadering van het probleem dan de Stichting.
hits=30= / id=1582=