Het Hof van beroep te Antwerpen oordeelt in een arrest van 18 oktober 2011dat de erfgenamen er niet in slagen de oprechtheid van de schulden uit zeven schenkingen door schuldigerkenning te bewijzen. Schulden die de overledene ten aanzien van zijn erfgenamen heeft aangegaan, mogen zonder meer door de fiscale administratie worden verworpen uit het passief, tenzij de erfgenamen de oprechtheid ervan aantonen (art. 33 W.Succ.). Het Hof merkt in het bijzonder op dat de erfgenamen niet aantonen dat de schulden daadwerkelijk na het overlijden zijn betaald aan de erfgenamen.
Betekent dit het einde van de techniek van de schenking door schuldigerkenning? Wij menen van niet. Belangrijk is alleszins dat partijen steeds de bedoeling moeten hebben gehad de schuld daadwerkelijk te voldoen. Het beste bewijs daarvan is dat de schuld inderdaad kort na het overlijden daadwerkelijk wordt voldaan. Een ander belangrijk punt is dat de erfgenamen er beter aan zouden doen ook de tweede uitzondering van art. 33 W.Succ. als argument aan te halen. De schuld heeft immers als onmiddellijke en rechtstreekse oorzaak het behoud van goederen. Het is dankzij de schuldigerkenning dat de schenker de geschonken gelden niet uit handen moet geven en kan behouden.
hits=10= / id=2054=