De regering besliste op voorstel van Minister van Justitie Annemie Turtelboom, dat ouders voortaan de keuzemogelijkheid krijgen: naam van de vader, naam van de moeder of een dubbele naam. Hiermee wordt een einde gemaakt aan een eeuwenoude traditie die bovendien voor problemen zorgde wanneer een van de ouders niet de Belgische nationaliteit heeft.
De traditie waarbij gebruik wordt gemaakt van achternamen, ontstond in de 13de eeuw en zorgde ervoor dat namen werden overgedragen van vader op zoon of dochter. Waar deze familienamen in het begin nogal eens werden gewijzigd, werden ze in 1795 definitief vastgeklikt en kon er niets meer veranderd worden aan de spelling van een naam. Ook aan het feit dat namen werden doorgegeven van vader op kind, veranderde al die jaren niets.
België werd in 2006 door Europa op de vingers getikt vanwege discriminatie omdat een Belgisch-Spaans koppel van een Belgische rechter niet de dubbele naam mocht geven aan hun kindje, zoals in Spanje de traditie is. Europees Commissaris voor Justitie Viviane Reding startte recent een procedure tegen ons land opdat dit probleem zou opgelost worden. Minister van Justitie Annemie Turtelboom werkte daarom een voorstel uit zodat het doorgeven van de familienaam niet langer een aangelegenheid is die van vader op kind wordt overgedragen. Vandaag gaf de ministerraad groen licht aan haar voorstel.
Volledige keuzevrijheid
Voortaan krijgen ouders in ons land de keuze: zowel de naam van de vader, als de naam van de moeder als de dubbele naam (met keuze volgorde) kan worden gegeven. Wanneer ouders geen keuze maken, of er onderling niet uit raken, zal het huidige systeem worden toegepast en de naam van de vader worden gegeven.
Hiermee krijgen Belgische ouders dezelfde mogelijkheden als ouders in Frankrijk en Luxemburg. In Nederland hebben ouders sinds 1998 de keuze tussen de naam van de vader of de naam van de moeder. Indien ze er in Nederland niet uitkomen, krijgt het kind automatisch de naam van de vader. De optie om de dubbele naam te geven, zoals wij nu invoeren, is in Nederland niet mogelijk.
Noord- versus Zuid-Europa
Als we de West-Europese kaart bekijken, zien we dat België voortaan een van de landen is met de meeste keuzevrijheid. Enkel Luxemburg, Griekenland en Frankrijk laten ook de drie opties toe: naam van de vader, naam van de moeder of de dubbele naam.
In de Scandinavisch landen, Oostenrijk, Duitsland en Nederland krijgen ouders de keuze tussen de naam van de vader en de naam van de moeder. In Zuiderse landen als Portugal en Spanje wordt de dubbele naam gegeven, waarbij in Portugal de volgorde (eerst vader of eerst moeder) vrij kan beslist worden. In Spanje is de traditie dat het eerste deel van de naam van de vader wordt gevolgd door het eerste deel van de naam van de moeder.
In het Verenigd Koninkrijk en Ierland wordt de zogenaamde common law gevolgd en bestaat er volledige keuzevrijheid. Toch zorgt de traditie ook daar ervoor dat meestal de naam van de vader wordt gegeven.
Meer familienamen
De 100.000 kinderen die jaarlijks worden geboren in ons land, zullen dus niet langer allemaal automatisch naar hun vader genoemd worden. Dit betekent dat ons bevolkingsregister weer wat zal uitgebreid worden. Op 31 december 1997 stonden er 316.295 verschillende familienamen geregistreerd in het Belgische bevolkingsregister. Deze zullen dus aangevuld worden met een aantal nieuwe combinaties.
hits=675= / id=3304=