De auteur Paul Lookman uit Beringen viel met de fiets in Bladel en kreeg een rekening van een passerende huisarts. Het verhaal rond de gepeperde nota na mijn fietsongeval in Bladel op 22 juni vraagt om een samenvattende conclusie en een context. Het bericht verscheen 30 juni niet enkel in het ED. Er is druk op gereageerd. Kennelijk raakte het een gevoelige snaar.
De toedracht van het ongeval kan in enkele woorden worden samengevat. Patiënt, echtgenote en de EHBO’er hadden onmiddellijk door dat een XT nodig was. Toen omstander Nora Jansen niet direct contact kreeg met 112 voor een ambulance belde zij zoon Gerrit om de patiënt naar het MMC in Veldhoven te rijden. Terwijl Gerrit verscheen, arriveerde ook dr. Wasmann. Die belde het MMC met de boodschap dat een patiënt in aantocht was, waarna hij vertrok. Vermoedelijk heeft de dokter later de adresgegevens van de patiënt bij het ziekenhuis opgevraagd, wat een inbreuk op de privacywetgeving zou betekenen.
‘Niet expliciet om toestemming gevraagd’
De huisartsenpost noch de dokter is om een tussenkomst gevraagd. De dokter heeft de patiënt voor zijn korte tussenkomst ook niet expliciet om toestemming gevraagd, wat de wet geneeskundige behandelingsovereenkomst (WGBO) nochtans oplegt. Hij heeft de patiënt niet onderzocht, geen pijnstiller toegediend, de pols niet gestabiliseerd of gekoeld, de schaafwonden niet verzorgd. Al wat de dokter via de huisartsenpost Shoko aanvoert als medisch handelen is het volstrekt overbodige en ongevraagde telefoontje naar het MMC.
Tegen de ED-redactie zegt hij: “Ik was in functie. Meneer heeft nog geluk gehad. Er was een ambulance gebeld. Als ik die niet had geannuleerd had meneer een rekening van 600 euro gekregen”. Het betoog van de dokter faalt. Er was geen ambulance gebeld. De dokter kan deze niet hebben afgebeld. Een rit per ambulance was een declareerbare prestatie geweest die de patiënt zonder gewetensnood bij zijn verzekering had kunnen indienen. Dat geldt niet voor de nota van dr. Wasmann, die geen enkele medische prestatie heeft verricht.
Patiënt ziet premies stijgen
In het nieuwe zorgstelsel staat marktwerking centraal. In het spel van vraag en aanbod viel de patiënt, de belangrijkste marktpartij, uit de boot. Als klant van de zorgverstrekker krijgt hij de factuur normaal niet te zien. De tarieven worden tussen aanbieders en verzekeraars bepaald, de declaratie gaat rechtstreeks naar de verzekeraar. De patiënt ziet de premies stijgen en kan slechts zijn pakket aanpassen of van verzekeraar veranderen. De voortschrijdende concentratie van zorgaanbod en verzekeraars is niet bevorderlijk voor de beoogde marktwerking.
Het is niet verwonderlijk dat het uitgerekend een Nederbelg is die de kat de bel aanbindt: die kreeg wel de exorbitante factuur gepresenteerd en beschouwde het indienen daarvan bij zijn Belgische verzekering als meewerken aan verzekeringsfraude. Er zijn sinds de invoering van het nieuwe Nederlandse zorgstelsel verschillende evaluatierondes geweest. Geen enkele raakt echter een essentieel element in de problematiek: de echte afnemer speelt in het concurrentiespel niet mee. Tijd voor een wakkere volksvertegenwoordiger om hier werk van te maken.
www.ed.nlhits=776=