Een belastingplichtige past in zijn aangifte inkomstenbelasting diverse aftrekposten toe: hypotheekrenteaftrek, aftrek voor scholingskoten en giftenaftrek. Er is sprake van aftrekposten voor de jaren 2005, 2006 en 2007. Voor het jaar 2005 stelt de inspecteur vragen over de onderbouwing van de aftrekposten. Voor de jaren 2006 en 2007 doet de inspecteur dat niet. Omdat de belastingplichtige geen antwoorden en ook geen onderbouwing geeft op de vragen van de inspecteur, wordt de aangifte over 2005 gecorrigeerd en worden aftrekposten teruggedraaid. De aangiftes over de jaren 2006 en 2007 worden echter gewoon, mét de aftrekposten, vastgesteld. De inspecteur ziet enige tijd later zijn vergissing in en wil navorderingsaanslagen opleggen over de jaren 2006 en 2007 om alsnog de aftrekposten over die jaren ook te schrappen.
De belastingplichtige komt hiertegen in bezwaar en beroep. Hij vindt dat de inspecteur een fout (een ambtelijk verzuim) heeft gemaakt door niet meteen de jaren 2006 en 2007 aan te passen voordat de aanslagen over die jaren werden opgelegd. En als de inspecteur zo’n fout heeft gemaakt, mocht de inspecteur niet navorderen. De Rechtbank is het met de belastingplichtige eens en vernietigt de navorderingsaanslagen. De inspecteur gaat hiertegen in beroep bij het Gerechtshof. Dit Hof geeft uiteindelijk alsnog de inspecteur gelijk. Gezien de omstandigheden die de inspecteur heeft gesteld, mocht de inspecteur aannemen dat de situatie voor 2006 en 2007 anders was en dat er daarom geen nader onderzoek nodig was voordat de aanslagen werden opgelegd.
Hof Den Haag, 7 januari 2014hits=42= / id=3649=