Het aantal eenpersoonsgezinnen zal de komende jaren nog toenemen, maar de Belgische regelgeving hinkt achterop. Dat schijft Carla Dejonghe, voorzitter van all1, een belangenvereniging voor alleenwoners.
1 op 3 Belgische huishoudens bestaat vandaag uit 1 persoon. In grote steden zoals Brussel is dat zelfs al 1 op 2. Alle bevolkingsprognoses wijzen in dezelfde richting: het aantal eenpersoonsgezinnen zal de komende jaren nog verder toenemen, een tendens die ook geldt voor andere Europese landen. Het is één van de opvallendste demografische ontwikkelingen van de laatste decennia, maar de Belgische regelgeving blijft hoofdzakelijk afgestemd op het traditionele gezin. De groeiende groep alleenstaanden is hiervan al te vaak de dupe. Die groep is trouwens zeer divers, gaande van vrijgezellen en gescheiden personen tot weduwen/weduwnaars en alleenstaande ouders.
Cijfers van de OESO geven aan dat de Belgische alleenstaanden zonder kinderen de zwaarst belaste mensen ter wereld zijn. In 2013 ging maar liefst 55.8 % van hun brutoloon naar belastingen en sociale zekerheid. Maar ook de regelgeving rond successierechten zijn een doorn in het oog van veel alleenstaanden. Voor wie zijn erfenis wilt nalaten aan zogenaamde ‘derden’, bijvoorbeeld een goede vriend, nicht of petekind, geldt de maximale erfbelasting. In Vlaanderen betaalt de erfgenaam dan tussen 45% en 65% erfbelasting. In Brussel en Wallonië loopt dat zelfs op tot 80%.
Maar ook op tal van andere vlakken benadeelt de regelgeving alleenstaanden. Zo hebben koppels recht op het dubbel aantal fiscaal aftrekbare dienstencheques voor poetshulp én een dubbele woonbonus (de belastingvermindering voor de enige en eigen woning). Daarnaast kan je enkel zorgverlof nemen om je te ontfermen over een zwaar ziek gezins- of familielid (tot de tweede graad). Zieke alleenstaanden die niet (meer) kunnen terugvallen op familie, moeten dus hopen dat iemand uit hun omgeving bereid is om onbetaald verlof te nemen om hen te verzorgen.
Eén ding is duidelijk, het klassieke gezin kan niet langer (alleen) fungeren als norm bij het opstellen van regelgeving. Naast het nieuw samengestelde gezin is ook de alleenstaande een realiteit in het België van de 21ste eeuw. Het streefdoel van all1 is dus om te komen tot een leefvormneutrale regelgeving binnen een maatschappij met een meer waarheidsgetrouw beeld van de zeer diverse groep alleenwoners.
Dit betekent ook komaf maken met het clichébeeld van de jonge happy single die volop geniet van het vrijgezellen- en stadsleven. De werkelijkheid is nu eenmaal complexer.
www.knack.be
hits=312=